Saya tiada jawapan.
Sekejap itu saya ketawa berdekah-dekah. Hahahaha.
Apa sebenarnya yang saya mahu capai di akhir kehidupan saya yang bakinya tinggal sedikit ini?
Lalu perlahan-lahan saya jelaskan padanya:
Saya mahu jadi ibu kepada 5 orang jutawan terbilang di dunia dan akhirat.
Saya jelaskan kepada rakan tadi yang saya mahu anak-anak saya menjadi sehebat sahabat-sahabat Rasulullah seperti Abu Bakar, Umar, Uthman, Abdul Rahman Auf dan Khadijah. Mereka semua hartawan terbilang yang dikenali dunia. Mereka korbankan harta demi memperjuangkan agama Islam. Iman mereka di tahap paling tinggi dan tidak pernah goyah biar apa pun ujian yang perlu mereka hadapi. Mereka ini dijanjikan syurga oleh Allah swt.
MasyaAllah.
Bagi saya sendiri, saya mahu bersama keluarga saya di syurga firdaus yang kami masuki tanpa dihisab.
Subhanallah.
Lalu saya ceritakan kepada rakan tadi janji saya di hari Arafah pada tahun 2010, iaitu mahu membantu empat golongan tanpa henti:-
1. Mereka yang berhutang;
2. Mereka yang mahu mengerjakan haji;
3. Mereka yang mahu memulakan perniagaan; dan
4. Mereka yang mahu melanjutkan pelajaran.
Sehingga kini matlamat saya masih jauh untuk dicapai. Saya masih belum punya simpanan yang tidak terusik jika saya gunakan wang untuk keperluan. Saya masih ada komitmen untuk yuran persekolahan, bayaran rumah, bil-bil bulanan dan ansuran kenderaan. Saya masih perlu semak baki selepas setiap pembayaran.
Saya berdoa Allah makbulkan hajat saya untuk tidak perlu menyemak baki wang di akaun bank kerana tahu ada sejumlah wang yang tidak akan tercuit biar berapa pun jumlah yang telah digunakan.
Ia tidak perlu berjuta atau berbillion. Ia memadai dengan gaya hidup sederhana yang saya jalani.
Allah ya Allah.
Itulah matlamat saya.
Semoga Allah perkenankan.
